Rolnictwo w Szwecji: jak to wyglada aktualnie? Tylko około 2% szwedzkiej siły roboczej utrzymywało się z rolnictwa w 1999 roku, w porównaniu z ponad 50% na początku XX wieku i około 20% w 1950 roku.
Produkcja przewyższa krajową
Produkcja przekracza konsumpcję krajową, jednak znaczna ilość żywności jest importowana. Ok.
6.8% powierzchni Szwecji, czyli 2,790,000 hektarów (6,894,100 akrów) jest klasyfikowane jako grunty uprawne.
W 2000 roku było 76 798 gospodarstw posiadających więcej niż dwa hektary (pięć akrów) ziemi uprawnej.
Gospodarstwa rolne są intensywnie uprawiane, nawozy
Stosuje się duże ilości nawozów i wzrasta mechanizacja. W latach 1980-90, sektor rolniczy wzrastał średnio o 1,5% rocznie. Jednak, w latach 1990-2000 pozostawał na niezmienionym poziomie.
Większość rolników jest w starszym wieku (zobacz: Emerytura w Szwecji), a niewiele małych gospodarstw ma następcę, który czeka na zastąpienie obecnego rolnika. Polityka rządu w ostatnich latach polegała na łączeniu małych, nierentownych gospodarstw w większe jednostki o powierzchni 10-20 hektarów (25-50 akrów) ziemi uprawnej z niewielką ilością lasów, których wielkość szacuje się na zdolną do utrzymania rodziny w takim samym standardzie życia jak robotnik przemysłowy.
Większość szwedzkich rolników to drobni właściciele ziemscy, którzy utrzymują się również z leśnictwa i rybołówstwa, a w 2000 roku 54% gospodarstw gospodarstw miało powierzchnię mniejszą niż 20 hektarów (50 akrów).
Rolnik
Udział rolników w rządowym programie odłogowania gruntów spowodował, że około 300,000 hektarów (741,300 akrów) ziemi uprawnej zostało wycofane z produkcji w 1990 roku i ponownie w 1991 roku.
Zboża (szczególnie owies, pszenica, jęczmień i żyto), ziemniaki i inne rośliny okopowe, warzywa i owoce są głównymi produktami rolnymi. Uprawa buraków cukrowych w Skanii ma duże znaczenie i produkuje prawie tyle cukru, że Szwecja jest samowystarczalna.
W 2000 roku Szwecja wyprodukowała:
- 1,642,100 ton jęczmienia;
- 1,151,100 ton owsa;
- 2,334,800 ton pszenicy,
- 9.250.000 ton ziemniaków,
- 180.000 ton żyta.
W ciągu ostatnich 50 lat szwedzka polityka rolna w zakresie głównych towarów rozwijała się w ramach oficjalnego systemu opłat importowych, wsparcia eksportu i interwencji rynkowej. Polityka ta była odpowiedzią na depresję gospodarczą lat 30.
XX wieku oraz na potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego w czasach zagrożenia lub wojny. Program Gotowości do Działań Wojennych (Warfare Preparedness Program), opracowany po II wojnie światowej (1939-45), chronił szwedzkie rolnictwa, co spowodowało wysokie koszty i nadprodukcję.
W 1991 roku weszła w życie pięcioletnia reforma rolna, w ramach której zlikwidowano większość dotacji i regulacji cen, pozwalając, by o wielkości produkcji decydował popyt konsumpcyjny.
Do 1995 r. szwedzka polityka rolna była w pełni zgodna z zasadami UE. Szwecja wprowadziła również plan przekształcenia 10% gruntów ornych na rolnictwo ekologiczne lub organiczne.
W tym celu kraj ten podniósł podatki od energii, nawozów i biocydów w 1995 roku o 700 milionów kr. Rząd wprowadził również zachęty do promowania produkcji biomasy do produkcji energii.
- Ekologiczne życie w Szwecji: Jak Szwecja stała się liderem w zrównoważonym rozwoju? - 20 sierpnia 2024
- Życie na szwedzkiej wsi: Tradycje, zwyczaje i współczesne realia - 20 sierpnia 2024
- Szwedzkie festiwale i wydarzenia kulturalne, których nie możesz przegapić - 20 sierpnia 2024